On the Road?

                                                   

 mi valjda nemamo vise tajni

ali tako je prokleto kukavicki samo otici

Boemi, pjesnici su svinje
I On the Road najbudalastije sranje koje sam citao
Jer junaci i junakinje ostaju
ledjima uza zid
golom kozom na ostricu
oni grebu, udaraju i grizu
za svoj zivot ili zivot nekog drugog
i za to ne bivaju nagradjerni
ali oni  ni ne traze nista
samo cine, stisnu zube i cute

Ljubavi to sto bi htjeli vise od svega
nesto je sto nikad ne moze biti nase
novembar je zid od vlaznog betona
gdje se smijesni san o bjekstvu radja
samo da bi se uskoro slomio i umro
Ali junaci i junakinje ostaju
pljuju u vjetar iz sve snage
oni griju nase ruke
i ne daju da izgubimo
ljubav na koju imamo pravo
Oni se usudjuju vjerovati i nadati se
da nas tamo odnekud neko vidi
neko ko je spremniji oprostiti
nego optuziti nas
za nesto sto nismo ni znali
da smo ucinili

                                                                                Lyrics: Kent     Prevod R.K.

Advertisement